Hoe lekker zou het zijn als je de dingen in het leven doet omdat je ze belangrijk vindt of omdat je ze graag wilt, in plaats van dat ze moeten? Als je het doet omdat het mag. Niet omdat het moet.
“Ik moet echt tijd voor mezelf nemen,” zei ik tegen een vriendin. We hadden net een gesprek gehad over het opvoeden van de kinderen en hoe we daarbij ons hoofd boven water proberen te houden: door goede zelfzorg. Ze gaf direct terug dat ik dan wéér iets moet. “Wat een hoge eisen stel je aan jezelf!” zei ze. Ze had helemaal gelijk. Ik ken wel mensen die het woordje ‘moeten’ per se willen vermijden, wat ik altijd heel grappig vind, dus ik moest even over een drempel heen…
Ik moet niks.
Wat als ik nou niks moet? Maar dat ik de dingen doe omdat ik dat wil. Ik ga herhaaldelijk tegen mezelf zeggen “je moet niks”.
- Ik moet geen huishouden doen.
- Ik moet niet geduldig zijn met de kinderen.
- Ik moet niet werken.
- Ik moet geen tijd voor mijzelf nemen.
- Ik moet niks.
Ik mag alles.
In plaats daarvan ga ik mijzelf op een andere manier motiveren, waardoor ik meer regie en tevredenheid ervaar en minder het slachtoffer ben van de omstandigheden. Ik mag namelijk alles.
- Ik mag het huishouden doen, zodat ik kan genieten van hoe schoon en gezellig het er dan weer uitziet. Omdat ik weet dat ik daar zo goed in kan ontspannen. Ik mag het beperkt houden, zodat het leuk of te doen blijft. Ik mag dus ook mijn hoge eisen bijstellen omdat ik mild voor mezelf mag zijn.
- Ik mag geduldig zijn met de kinderen, zodat ze vol zelfvertrouwen opgroeien en ook geduldig leren zijn met zichzelf. Omdat ik weet hoe belangrijk het is om geduldig te zijn met mijzelf.
- Ik mag werken. En daar geniet ik van! Soms mag (!) ik me er even toe zetten, maar ik mag ook uitzien naar het eindresultaat: tevreden klanten en mooie producten voor mijn bedrijf.
- Ik mag tijd voor mijzelf nemen. Dat ben ik waard, daar knap ik van op en daar word ik gewoon een leukere moeder van! Ik mag dat doen soms heel lastig vinden en ik mag over dat feit liefdevol mijn schouders ophalen.
- Ik mag alles. Oké, ik mag het binnen het redelijke houden want ik vind de verbinding met mensen om me heen veel te belangrijk, maar bij alles mag ik mijzelf afvragen: waarom zou ik het niet mogen? Soms nemen we vanuit onze jeugd zulke gekke overtuigingen mee, door hoe onze omgeving met zichzelf of met ons omging.
Doe je mee?
Dus wat gebeurt er als jij je ook gaat focussen op het woordje ‘mag’.
Wat moet jij allemaal van jezelf? Wat zou je daarvan kunnen schrappen? En waarvoor zou je jezelf positief kunnen motiveren, omdat je het écht belangrijk genoeg vindt?
Laat je me weten wat het effect was op jouw gevoel over jezelf en de dingen in jouw leven die er allemaal mogen (ha!) gebeuren? Ik hoor graag van je!